Pierwsza
retrospektywna wystawa malarstwa Tamary Łempickiej w Japonii została
otwarta w Muzeum Bunkamura, w
tokijskiej dzielnicy Shibuya. Zaprezentowano na niej około 60 obrazów oraz 20
rysunków artystki.
Tamara Łempicka,
znana w świecie jako Tamara de Lempicka, opuściła Polskę dość wcześnie, ale do
końca życia czuła się związana z krajem rodzinnym. Zawsze podkreślała, że jest
Polką.
Jej biografom nie
udało się ostatecznie ustalić ani daty, ani miejsca urodzenia. Podają rok 1895,
1896 lub 1898, częściej Moskwę niż Warszawę. Sama Łempicka z powodów osobistych
niespecjalnie była zainteresowana wyjaśnieniem tej kwestii.
Rodzicami Tamary Łempickiej
byli Borys Gurwik-Górski, żydowski kupiec i przemysłowiec oraz Malwina z domu
Dekler. Deklerowie należeli do elity ówczesnej Warszawy – w ich salonie grywali
Ignacy Paderewski i Artur Rubinstein.
Tamara uczyła się
w Sankt Petersburgu i Lozannie. Jako nastolatka podróżowała z babką do Włoch i
na Riwierę Francuską. W 1916 r. poślubiła Tadeusza Łempickiego, bratanka
Cypriana Kamila Norwida. W tym samym roku urodziła córkę Marię Krystynę, zwaną
Kizette, którą często malowała i której zawdzięczamy wspomnienia o jej
niezwykłej matce.
Po wybuchu
rewolucji październikowej Tamara, która mieszkała wtedy w Rosji, udała się na
emigrację. W 1918 roku przez Danię wraz z rodziną dotarła do Paryża. Miała
wtedy najwyżej 23 lata.
Łempiccy
zamieszkali w podrzędnym hotelu. Pieniądze ze sprzedaży biżuterii szybko się skończyły.
Mąż ze względu na swoje niedawne przeżycia -pobyt w bolszewickim więzieniu i
przesłuchania przez czekistów- nie stanowił wsparcia dla żony. Wtedy to Tamara z
myślą o malowaniu portretów na zamówienie i uczynienia z tego zajęcia źródła
zarobkowania, rozpoczęła studia w pracowni Maurice'a Denisa, a potem u kubisty
Andre Lothe`a. Zamiar powiódł się nadspodziewanie dobrze. Tamara zrobiła
zawrotną karierę jako jedna z najwybitniejszych malarek stylu Art Deco. Stała
się również ikoną nowoczesnej i wyzwolonej kobiety.
Międzynarodową sławę
Tamary zapoczątkował jej słynny autoportret w zielonym Bugatti, który pojawił
się na okładce niemieckiego żurnalu mody "Die Dame". Tamara prtretowała żony
arystokratów i bogatych przemysłowców, malowała homoerotyczne akty. Sławie wziętej
portrecistki towarzyszyła sława kobiety łamiącej normy społeczne – głośne były
jej romanse zarówno z kobietami, jak i mężczyznami.
Styl życia Tamary
stał się przyczyną rozpadu małżeństwa z Tadeuszem. Rozwód orzeczono w Warszawie
w 1928 r.
W 1934 roku
Tamara wyszła za mąż za węgierskiego barona Raoula Kuffnera, z którym w 1938 roku
w obliczu nadciągajacego nazizmu, wyjechała do USA. Przez krótki czas w Los
Angeles wiodła życie podobne do paryskiego. Portretowała zamożne Amerykanki, które
były ciekawe "baronowej z pędzlem". Wkrótce jednak jej malarstwo uznano za pasee.
Twórczość Łempickiej
została odkryta na nowo pod koniec lat 60. ubiegłego wieku.
W 1978 roku
Tamara wyprowadziła się do Meksyku, gdzie zmarła w swoim pięknym domu w Cuernavaca
18 marca 1980 roku.
W Toronto w 1981
roku odbyła się światowa prapremiera "Tamary", sztuki kanadyjskiego dramaturga
Johna Krizanca, opartej na epizodzie z życia Łempickiej - spotkaniu z włoskim poetą
Gabrielem d'Annunzio. W Polsce wystawiono ten dramat dwukrotnie: w Teatrze
Studio (1990) oraz Pałacu na
Wodzie w Łazienkach (2004).
Obrazy Łempickiej
osiągają obecnie na aukcjach ceny rzędu kilku milionów dolarów. Do fascynacji
twórczością polskiej malarki przyznają się Madonna, Jack Nicholson, Barbra
Streisand.
Muzeum Bunkamura
znajduje się niedaleko stacji Shibuya (7 minut piechotą). Czynne jest codziennie
od godz.10 do 19, a w piątki i soboty do 21. W kasie bilet dla dorosłych kosztuje 1400 jenów.
Mapka http://www.ntv.co.jp/lempicka/english/index.html
|
